پهپادهای شهید 181 و 191 (رعد و برق 1 و 2) نمونه هایی از پهپادهای سیمرغ و یکی از انواع پرنده جنگی دوربرد ایرانی هستند که بر اساس فناوری پهپاد آمریکایی “RQ-170” با روش مهندسی معکوس ساخته شده اند.
به گزارش فارس، پهپادها امروزه ماموریت های مختلفی در حوزه های دفاعی، راداری، موشکی و دریایی دارند و تنها ابزاری که می تواند در همه این زمینه ها و بیشتر از آن نقش و ماموریت داشته باشد پهپاد است. پهپادهای بدون سرنشین هم در تولید اطلاعات، هم در جنگ دفاعی و هم در جنگ تهاجمی نقش مهمی ایفا کرده اند و بر اساس این قابلیت ها، کشورهای غربی سرمایه گذاری های کلان و عظیمی را در تولید پهپاد انجام داده اند.
ایران اسلامی امروز صاحب ایده، فناوری و صنعت در زمینه پهپادهای بدون سرنشین است و با تلفیق با روش های نامتقارن جنگی، طراحی و تولید این پرندگان بر اساس ایده های عملیاتی و روش های خاص و استثنایی صورت می گیرد.
در این بررسی به خوبی می توان دریافت که دانش ایران از «پهپادها» و سرعت پیشرفت کشورمان در زمینه پهپادها نسبت به روند تولید و پیشرفت این صنعت در کشورهای جهان، نسبت قابل توجهی دارد. این سرعت پیشرفت توانسته است بسیاری از معادلات را در زمینه های مختلف به ویژه حوزه نظامی حل کند تا در شرایط منطقه ای و جهانی تغییر کند. در این گزارش به تشریح ویژگی های خانواده پهپاد صاعقه می پردازیم که از صاعقه 1 و صاعقه 2 تشکیل شده است.
BLA Shahid-181
این پرنده که به “رعد و برق” معروف است، در بازدید امیر دریادار شمخانی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی از نمایشگاه پهپاد نیروی هوافضای سپاه در سال 1394، دو گونه از این خانواده که مجهز به جت و موتورهای ملخی (توربوپراپ).
این پرنده نمونه اولیه 60 درصدی پهپاد شهید-171 (سیمرغ) و یکی از انواع پهپادهای جنگی دوربرد تولید ایران است که توسط صنایع هوانوردی شهید با فناوری پهپاد آمریکایی RQ-170 ساخته شده است. پهپاد «لایتنینگ» از نظر مشخصات فنی کاملاً شبیه پهپاد سیمرغ بوده و مجهز به موتور توربوفن پیستونی است اما از نظر ابعاد کمی کوچکتر از مدل اصلی خود است.
“لایتنینگ-1” توانایی حمل 4 بمب هدایت شونده “سدید-342” را دارد که هوشمند و دقیق هستند. بمب Sedid-342 به دلیل بال های جمع شونده کمترین فضای ممکن را اشغال می کند و به همین دلیل بهترین گزینه برای استفاده از این پهپاد است.
BLA Shahid-191
این پهپاد که به لایتنینگ-2 نیز معروف است، 60 درصد از مدل سیمرغ مانند شهید-181 است، با این تفاوت که شهید-191 به جای موتور پیستونی از موتور توربوجت استفاده می کند.
در پهپاد شاهد-181 به دلیل استفاده از موتور ملخی سطح مقطع راداری به میزان قابل توجهی افزایش یافته و ارتفاع پرواز کمتر از موتور جت خواهد بود. در نتیجه نیازی به کاهش سطح مقطع راداری نیست و به همین دلیل بمب های سدید-342 در خارج از شهید-181 بارگیری می شوند، اما این مشکل در شهید-191 برعکس است، این مدل دارای توربوجت است. موتور و سرعت بالا از پنهان‌سازی راداری بیشتر بهره میبرد و در نتیجه بمب‌هایی که حمل می‌کند در محفظه‌ای در بدنه پهپاد قرار می‌گیرد. “شهید-191” از نوعی موتور میکروتوربوجت با قدرت 110 کیلوگرم معادل 1078.8 نیوتن استفاده می کند، این موتور به عنوان توربوجت 896 ذکر شده است که احتمالاً همان میکروتوربوجت “زورا-10” با درجه بندی شده است. توان 1300 نیوتن
این پرنده از ارتفاع پروازی بالاتر و پنهان کاری بیشتری نسبت به رادار برخوردار است و به همین دلیل یک محل اسلحه داخلی برای کمک به پنهان کردن این پهپاد در طول یک ماموریت جنگی طراحی شده است. صاعق-2 توانایی حمل دو بمب سدید-342 را در موقعیت حمل تسلیحات داخلی خود دارد، بمب های سدید-342 دارای بال های جمع شونده هستند و بر خلاف موشک سدید-1، برای حمل و شلیک به لوله نیاز دارند و شلیک ندارند. علاوه بر این، آنها مانند «سادید-345» بال های ثابتی ندارند.
صنعت هواپیماهای بدون سرنشین ایران در این سال ها رشد زیادی داشته است و اکنون حتی نیروهای نظامی دنیا نیز به این پهپادها نیاز دارند و به نوعی پذیرفته اند که ایران در حال حاضر یکی از بهترین کشورهای جهان در این زمینه محسوب می شود، هر چند تا چندین دهه باور نمی کرد. پیش از این که ایران یکی از قدرت های جهانی در این زمینه محسوب می شد. امروز نیز ایران اسلامی در تولید انواع پهپاد اعم از رزمی، شناسایی و جنگلی با ماموریت های متعدد به بلوغ کامل رسیده است و به فناوری های پیشرفته ای دست یافته است که با آن می توانیم انواع پهپادها را بر اساس نیاز توان و در آینده، ساخت انواع پهپادها. ما یک مورد دیگر را در دستور کار داریم.
