افرادی که با فرآیند پرواز با هواپیما آشنا نیستند، اغلب می پرسند که آیا هواپیما دارای سیستم استارت شبیه به خودرو است یا از روش دیگری برای روشن کردن موتورها استفاده می کند. به طور کلی، فرآیند راه اندازی موتورهای هواپیما بسته به نوع، مدل و پیچیدگی تکنولوژیکی هواپیما بسیار متفاوت است.
هواپیمای تجاری: بدون نیاز به کلید
روسیاتو گفت که معمولاً هواپیماهای تجاری مانند بوئینگ 737 یا ایرباس A320 برای روشن کردن موتور و یا باز کردن درهای هواپیما به کلید نیاز ندارند.
در ابتدا سیستم های هواپیما از نیروی زمینی یا باتری های داخلی تغذیه می شدند. این فرآیند اکثر ابزارها، سیستم ها، چراغ ها و وسایل ارتباطی اصلی را فعال می کند، اما مستقیماً موتورها را روشن نمی کند.
یک خلبان ایر کانادا توضیح داد که موتورها با استفاده از سوئیچ ها و اهرم هایی در کابین راه اندازی می شوند که از هوای فشرده عرضه شده توسط موتور کمکی (APU) استفاده می کنند. با این حال، او همچنین به استثنایی از این روند اشاره کرد: “در هواپیمای بوئینگ 787 I Fly، موتورها بدون هوای فشرده از APU به صورت الکتریکی روشن می شوند.”
موتور کمکی یک موتور توربین گازی کوچک است که در دم هواپیما قرار دارد. این واحد نیروی الکتریکی و مکانیکی مستقل برای راه اندازی موتورهای اصلی و نیروی پنوماتیکی را برای سیستم های تهویه مطبوع کابین فراهم می کند.
در حال حاضر، دلیل اینکه جت های تجاری به قفل درب نیاز ندارند، همان دلیلی است که مردم ممکن است ماشین را وقتی در یک گاراژ قفل است قفل نکنند. در این راستا، امنیت فرودگاه معمولاً بسیار خوب است و هواپیماها در آشیانه‌ها یا متصل به پل‌های هوایی که امن و تحت نظارت دائمی هستند، نگهداری می‌شوند.
موتورهای هواپیما را روشن کنید
موتورها به صورت متوالی و یکی پس از دیگری راه اندازی می شوند. در ابتدا پره های موتور اول شروع به چرخش می کنند تا سرعت بگیرند. در این مرحله سوخت به موتور تزریق می شود و مشتعل می شود. هر موتور به طور معمول دارای دو شمع است که یک جرقه با ولتاژ بالا تولید می کند، شبیه به یک شمع در یک موتور رفت و برگشتی که مخلوط سوخت و هوا را مشتعل می کند.
با افزایش فشار، موتور شتاب بیشتری می گیرد. هنگامی که موتور به قدرت ثابت می رسد، واحد قدرت کمکی خاموش می شود.
چه کسی موتور را روشن می کند؟
خلبانان همیشه مسئول راه اندازی موتور هستند. اما اینکه کمک خلبان یا کاپیتان این کار را انجام دهند بستگی به سیاست شرکت هواپیمایی دارد.
به عنوان مثال، در ایر کانادا، روشن کردن موتور قبلاً به عهده کاپیتان بود، اما اکنون توسط کمک خلبان انجام می شود. با این حال، کاپیتان همچنان مسئول هدایت هواپیما بر روی زمین است و وظیفه رها کردن و تنظیم ترمز دستی را بر عهده دارد. در زمین، هواپیماها با استفاده از جوی استیک کنترل می شوند.
هواپیما با کلید پرتاب
علاوه بر جت‌های تجاری، برخی از هواپیماها از استارت‌های دکمه‌ای استفاده می‌کنند که معمولاً در هواپیماهای همه منظوره کوچک‌تر مانند هواپیماهای ساخت Cessna یا Piper یافت می‌شوند. در واقع، هواپیماهای کوچک‌تر همیشه در مکان‌های امن در شب نگهداری نمی‌شوند و اغلب در فضای باز در فرودگاه‌های کنترل‌نشده پارک می‌شوند. به همین دلیل، آنها معمولا دارای سوئیچ های جرقه زنی هستند که در صورت عدم استفاده از هواپیما می توان آنها را جدا کرد.
در بسیاری از موارد برای روشن کردن موتور و همچنین باز کردن قفل هواپیما از همین کلید استفاده می شود. این اغلب در مورد هواپیماهای کوچک اتفاق می افتد که معمولاً فقط یک در دارند که از بیرون قابل دسترسی است.
کلیدهای استارت در هواپیماهای هوانوردی عمومی کاربرد بیشتری نسبت به قفل کردن کابین خلبان دارند.
این هواپیماها معمولاً یک استارت برقی مشابه آنچه در اتومبیل ها یافت می شود دارند. چرخاندن کلید به عنوان یک کلید مکانیکی عمل می کند که باتری را به استارت متصل می کند. در طول مراحل راه اندازی موتور، کلید نیز برای بررسی هر دو سیستم احتراق مغناطیسی موتور مورد نیاز است.
علاوه بر این، برخی از جت های خصوصی بزرگتر نیز از کلید استفاده می کنند. Cessna Citation دارای کلیدهایی است که در را قفل می کند و پله ها را برای ورود به کابین باز می کند. همین کلید می تواند به برخی از محفظه های بار نیز دسترسی داشته باشد. اما از این کلیدها برای روشن کردن موتورها استفاده نمی شود.
آیا می توان هواپیما را دزدید؟
به زبان ساده، آدم ربایی هنوز هم اتفاق می افتد، البته بسیار کمتر. طبق گزارش وزارت دادگستری ایالات متحده (DOJ) در سال 1982، “سرقت هواپیما و دزدی وسایل اویونیک یا اویونیک به طور فزاینده ای به جرایم رایج مرتبط با قاچاق مواد مخدر تبدیل شده اند.”
ربودن هواپیما به دلیل پیچیدگی این روزها بسیار نادر است.
