ماه کوچک می‌شود؛ چه عواقبی برای زمین خواهد داشت؟

شعاع ماه در طول صد میلیون سال گذشته حدود 50 متر کوچک شده است. دانشمندان با تجزیه و تحلیل تصاویر گسل ها (معروف به سنگ) در سطح ماه این موضوع را کشف کردند.

به گزارش فرادید، این تصاویر توسط فضانوردان آپولو و اخیراً توسط مدارگرد شناسایی ماه ناسا گرفته شده است. محققان دریافتند که شیوع برخی از ماه لرزه های کم عمق با این گسل های نفوذی مرتبط است.

آنها همچنین دریافتند که ماه دارای یک هسته داخلی به قطر 500 کیلومتر است که تا حدی مذاب است اما چگالی آن بسیار کمتر از هسته زمین است.

ماه از نظر تکتونیکی فعال است زیرا داخل آن هنوز در حال خنک شدن و انقباض است. پوسته ماه بسیار شکننده است، بنابراین با کوچک شدن فضای داخلی، پوسته از هم جدا می‌شود و زمانی که پوسته روی قسمت‌های دیگر رانده می‌شود، بقایایی ایجاد می‌شود.

حداقل برخی از زباله های ماه ترک ها و چین و چروک های ناشی از این انقباض آهسته هستند. همه شواهد حاکی از آن است که این فرآیند همچنان اتفاق می افتد، اگرچه فشار بر ماه به دلیل گرانش زمین (نیروهای جزر و مدی) تأثیر بیشتری بر زمین لرزه های ماه دارد.

آیا کوچک شدن ماه عواقبی برای زمین (یا انسان) دارد؟

سرعت این انقباض تقریباً نامحسوس است و معادل تغییر شعاع ماه است که حدود یک کوئنتیلیونم (10 به توان 18) درصد در سال تغییر می کند.

بنابراین، اندازه ظاهری ماه در آسمان در طول عمر مورد انتظار زمین تغییر قابل توجهی نخواهد داشت. همچنین ماه به دلیل از دست دادن جرم منقبض نمی شود، بلکه فشرده تر می شود، بنابراین نیروی گرانش بین زمین و ماه ثابت می ماند.

اما این بدان معنا نیست که تکامل ماه در آینده تأثیری بر زمین نخواهد داشت. به دلیل نیروهای جزر و مدی بین زمین و ماه، اندازه مدار ماه هر سال حدود 3.8 سانتی متر افزایش می یابد.

با دور شدن ماه از ما، دوره مداری آن افزایش می یابد و چرخش زمین کاهش می یابد. هر قرن، این فرآیند حدود 2.3 میلی ثانیه به طول یک روز روی زمین اضافه می کند.

اما این تأثیر نیز تقریباً نامحسوس است. تغییر اندازه ظاهری ماه به دلیل دور شدن از ما بسیار ناچیز است و با تغییر اندازه ماهانه به دلیل گردش بیضوی آن به دور زمین کاملاً کوچکتر می شود.

با این حال، کوچک شدن ماه، اگر در یک زمان بسیار بسیار طولانی دیده شود، عواقب بدی برای زمین خواهد داشت. جریان های اقیانوسی مختل خواهند شد، به این معنی که بسیاری از گونه های آبزی خواهند مرد.

خود زمین نیز ناپایدار می شود و شروع به لرزیدن می کند و فصول سیاره را مختل می کند و تغییرات آب و هوایی ویرانگر را ایجاد می کند. با این حال، این موضوع اکنون جای نگرانی نیست. چند میلیارد سال دیگر این اتفاق نخواهد افتاد.