یک عروسک مخمل خواب دار نهنگ تکشاخ پولک دار در تست پرواز خدمه (CFT) فضاپیمای تجاری CST-100 Starliner بوئینگ با فضانوردان ناسا بری ویلمور و سونیتا ویلیامز به عنوان شاخص جاذبه صفر شرکت می کند.
به گزارش سرگرمی روز، این یک نسخه اسباب بازی از یک پستاندار دریایی است که در عمیق ترین آب ها شنا می کند و به زودی به نهنگی پرنده در نوع خود تبدیل خواهد شد. ویلیامز می گوید: نشانگر جاذبه صفر من یک نهنگ تکشاخ بسیار درخشان به نام کالیپسو است. من در مورد این پسر کوچک هیجان زده هستم.
مانند نشانگرهای گرانش صفر قبلی خود، کالیپسو پس از رسیدن به مدار به داخل فضاپیما شناور می شود و به ویلمور و ویلیامز نشان می دهد که وارد محیط ریزگرانشی فضا شده اند و در راه خود به سمت ایستگاه فضایی بین المللی هستند.
ویلیامز می گوید که نهنگ تک شاخ نشان دهنده هیجان او و ویلمور در مورد پرواز در ماموریت است. پرواز آزمایشی آنها راه را برای پروازهای عملیاتی Starliner هموار می کند تا مسافران را به ایستگاه فضایی و از ایستگاه فضایی و بازگشت به ناسا برگردانند.
نهنگ های تک شاخ واقعا واقعی هستند. این نهنگ‌ها که در آب‌های یخی قطب شمال یافت می‌شوند، نهنگ‌هایی با جثه متوسط هستند که معمولاً نوارهای قهوه‌ای و سیاه خال‌دار دارند. نهنگ های نر دارای نیش عاج مانندی هستند که می تواند 10 فوت (سه متر) از فک آنها بیرون بزند.
خواهرزاده و برادرزاده ویلیامز یک نهنگ تکشاخ پر شده را برای پرواز با استارلاینر انتخاب کردند. ویلیامز می‌گوید: «تا زمانی که چیزی از دریا باشد، چند گزینه به آنها دادم.
موضوع زیر آب از علاقه شخصی ویلیامز به اقیانوس سرچشمه می گیرد. او که یک خلبان آزمایشی نیروی دریایی بود، پنج سال پیش زمانی که افتخار نامگذاری فضاپیمای آینده خود را به او دادند، اشتیاق خود را کشف کرد. او کالیپسو را به عنوان ادای احترام به اقیانوس شناس ژاک کوستو و کشتی تحقیقاتی او به همین نام انتخاب کرد.
او در بیانیه ای که بوئینگ منتشر کرد، گفت: کوستو این کشتی باورنکردنی را داشت، او تحقیقات باورنکردنی را در سرتاسر جهان انجام داد و چشمان بسیاری را برای یادگیری در مورد اقیانوس باز کرد و فکر می کنم فضاپیما نیز همین کار را انجام دهد. خواهد داد
پوشیدن برچسب های جاذبه صفر یک ژست سنتی است که به اولین پرواز فضایی سرنشین دار باز می گردد، زمانی که در سال 1961، یوری گاگارین فضانوردی عروسک کوچکی را با خود برد تا تماشای شناور شدن آن را تماشا کند. این به عنوان یک عملیات منحصراً روسی تا سال 2019 ادامه یافت، زمانی که اسپیس ایکس ایده پرتاب فضاپیمای خدمه دراگون خود را محقق کرد.
ناسا نیز از همین روش پیروی کرد و اولین کاوشگر گرانش صفر خود را در ماموریت بدون سرنشین آرتمیس 1 به دور ماه به پرواز درآورد.
