ناسا از زمان تأسیس خود در سال 1958 در خط مقدم نوآوری قرار داشته و بارها مرزهای آنچه را که در اکتشافات فضایی و اکتشافات علمی ممکن است جابجا کرده است. با این حال، یک ممیزی داخلی گزارش داد که عقب ماندگی جدی در قابلیت‌های ابر محاسباتی ناسا وجود دارد که باعث تاخیر در ماموریت‌های فضایی می‌شود.
در گزارش جدیدی، دفتر بازرس کل ناسا بر پنج مورد از دارایی‌های محاسباتی پیشرفته ناسا (HEC) به نام‌های Aitken، Electra، Discovery، Pleiades و Endeavour که در تاسیسات کالیفرنیا و مریلند واقع شده‌اند، تمرکز کرده است.
سیستم های قدرتمندی مانند Aitken با 13.2 پتافلاپ قدرت محاسباتی از برنامه های جاه طلبانه این سازمان مانند ماموریت ماه سرنشین دار Artemis پشتیبانی می کند. اما اتکای بیش از حد ناسا به پردازنده های قدیمی به جای واحدهای پردازش گرافیکی پیشرفته (GPU) به عنوان یک مانع بزرگ شناخته شده است.
اگرچه مرکز پیشرفته ابرکامپیوتری ناسا (NAS) که در مرکز تحقیقاتی آن واقع شده است، دارای 18000 پردازنده مرکزی است، اما تنها 48 پردازنده گرافیکی در این مرکز استفاده می شود.
تفاوت قابل توجه در تعداد پردازنده‌ها و پردازنده‌های گرافیکی مورد استفاده، توانایی سازمان را برای استفاده از عملکرد برتر پردازنده‌های گرافیکی در محاسبات موازی مورد نیاز برای مدل‌سازی و شبیه‌سازی و پردازش داده‌های ضروری برای تلاش‌های علمی و تحقیقاتی ناسا محدود می‌کند.
از سوی دیگر، کشمکش ابرکامپیوترهای ناسا در محاسبات فشرده، تیم های مختلف این سازمان را مجبور کرد تا منابع محاسباتی جداگانه ای را برای خود تهیه کنند. به عنوان مثال، تیم سیستم پرتاب فضایی (SAS) تا 250000 دلار در سال برای زیرساخت های اضافی مورد نیاز هزینه می کند.
علاوه بر شکاف فناوری، ناسا با چالش های دیگری در ارتقای سیستم های محاسباتی پرسرعت خود مواجه است. عواملی مانند محدودیت‌های زنجیره تامین، نیاز به تخصص کدنویسی برای بهینه‌سازی فرآیندها برای معماری‌های GPU و شتاب‌دهنده‌ها، و کمبود کارگران ماهر مانع از تلاش‌ها برای ارتقا به معماری‌های جدیدتر و توانمندتر شده است.
فقدان یک سیستم مدیریت متمرکز برای عملیات ابر محاسباتی ناسا منجر به عدم وجود استراتژی روشن بین استفاده از منابع داخلی سازمان و تکیه بر رایانش ابری شده است. در واقع، تیم ها در استفاده از گزینه های محاسبات ابری به دلیل عدم اطمینان در مورد هزینه ها و زمان بندی ها مردد هستند. این منجر به وضعیت ناهموار سیستم های محاسباتی در تاسیسات مختلف ناسا شد.
شاید مشکل‌سازترین گزارش، شکاف‌های امنیتی موجود در تأسیسات ناسا باشد. ظاهراً سیستم‌های امنیتی اغلب در برخی از HECهایی که در طول همکاری‌های بین‌المللی برای اتباع خارجی قابل دسترسی هستند، دور زده می‌شوند یا حتی اجرا نمی‌شوند.
بازرس کل خواستار تغییرات گسترده، از جمله رهبری متمرکز در تلاش‌های ابررایانه‌ای و یک گروه ویژه برای مدرن‌سازی زیرساخت‌های کامپیوتری قدیمی ناسا شد. اولویت‌ها شامل حرکت به سمت محاسبات مبتنی بر GPU، نوسازی کد، استاندارد کردن تخصیص منابع، رسیدگی به کمبود کارکنان و در نهایت تدابیر امنیتی شدیدتر است.
