اختاپوس ها، این سفالوپودهای عجیب و باهوش، همه چیز وحشتناک و مرموز دریاها را مجسم می کنند. بدن‌های نرم و متلاطمشان که در گوشه‌های تاریک اقیانوس‌ها کمین کرده‌اند، الهام‌بخش خلق هیولاهای خیالی هستند، از کراکن دریانوردی افسانه نورس گرفته تا هیولای دریایی کارائیب، لوسکا.
به گزارش فرادید، شکل‌های ماورایی این موجودات و شاخک‌های باز آنها در داستان‌های مدرن، مانند جادوگر دریای دیزنی، الهام‌بخش هیولاها و شرورها نیز بوده است. اورسولا یا دشمن مرد عنکبوتی. دکتر اختاپوس و البته بسیاری از فیلم های ترسناک با مضمون اختاپوس!
در ادامه با چند ویژگی جالب این موجود آشنا می شوید.
اختاپوس ها برای مدت بسیار طولانی روی زمین بوده اند
قدیمی ترین فسیل شناخته شده از بستگان هشت پا به حدود 330 میلیون سال پیش باز می گردد
قدیمی ترین فسیل شناخته شده از بستگان اختاپوس متعلق به حیوانی است که حدود 330 میلیون سال پیش، بسیار قبل از دایناسورها می زیسته است!
این نمونه که در سازند سنگ آهک Bear Gulch در مونتانا یافت شد و در سال 2022 توصیف شد، در مقایسه با اختاپوس‌های امروزی که دارای هشت پا هستند، 10 دست و پا داشت. پیش از این، قدیمی ترین فسیل اختاپوس شناخته شده، یک جانور بی مهره نرم تنان 296 میلیون ساله به نام Pohlsepia mazonensis بود. با بررسی دقیق، این موجود هشت دست، دو چشم و احتمالاً یک کیسه جوهر دارد. مدت ها قبل از اینکه زندگی در خشکی فراتر از خزندگان کوچک متنوع شود، اختاپوس ها به شکل تکامل یافته خود دست یافتند.
اختاپوس ها سه قلب دارند
اختاپوس استاد استتار است
دو قلب به طور انحصاری برای پمپاژ خون از طریق آبشش حیوان کار می کنند، جایی که دی اکسید کربن می دهد و اکسیژن می گیرد. سپس قلب سوم این خون غنی از اکسیژن را به اندام ها و ماهیچه ها می رساند و به آنها انرژی می دهد. اما قلب سوم در واقع زمانی که اختاپوس شنا می کند از تپش باز می ایستد و این نشان دهنده تمایل گونه ها به خزیدن به جای شنا است که آنها را خسته می کند.
اختاپوس ها آنقدرها هم که ارسطو فکر می کرد گنگ نیستند
اختاپوس معمولی در سواحل ایتالیا
فیلسوف معروف یونانی در کتاب «تاریخ حیوانات» که در حدود 350 سال قبل از میلاد نوشته شده است، ادعا کرده است: «اختاپوس موجودی احمق است، زیرا اگر دست انسان در آب فرو رود، به آن نزدیک می شود. اما در عادات خود منظم و صرفه جو است، یعنی در لانه خود لوازم ذخیره می کند و پس از خوردن هر چیزی که قابل خوردن است، پوسته و پوست خرچنگ، صدف و اسکلت ماهی های کوچک را دور می اندازد. ارسطو پس از تشریح چندین ویژگی دیگر از زندگی اختاپوس، از جمله اینکه جوهر آزاد می کند تا از خود محافظت کند، لزج است و می تواند روی خشکی بخزد، شرح خود را با شوخی در مورد ویژگی های اختاپوس به پایان می رساند: «خیلی ویژگی های یک نرم تن! “
نظر ارسطو مبنی بر احمق بودن اختاپوس اشتباه بود. اختاپوس‌ها نسبت به اندازه‌شان مغز بزرگی دارند و می‌توانند چیزهایی مانند باز کردن صدف صدفی که با سیم بسته شده است را کشف کنند. آنها می‌توانند در پیچ و خم‌ها حرکت کنند، راه‌حل‌ها را به خاطر بسپارند، و چیزها را برای سرگرمی از هم جدا کنند. اختاپوس ها حتی شخصیت های متفاوتی دارند، همانطور که در مستند برنده اسکار معلم اختاپوس من نشان داده شده است. در نهایت، این سرپایان حتی “بازی” می کنند. یکی از آنها بازی بطری شناور اختراع شده است.
بازوهای اختاپوس “مغز” خود را دارند.
دو سوم نورون های اختاپوس در دستان او هستند نه سر. در نتیجه، برخی از دست‌ها می‌توانند بفهمند که چگونه یک پوسته را بشکنند، در حالی که بقیه حیوانات در حال انجام کار دیگری هستند، مانند کاوش در غار برای غذای بیشتر. شاخک های اختاپوس حتی پس از جدا شدن کامل از بدن حیوان مرده نیز می توانند واکنش نشان دهند. در یکی از آزمایش‌ها، شاخک‌های بریده شده زمانی که محققان آنها را نیشگون گرفتند، تکان خوردند و خم شدند.
خون اختاپوس آبی است
به جای هموگلوبین مبتنی بر آهن در خون انسان، خون اختاپوس توسط یک پروتئین حاوی مس به نام هموسیانین برای زنده ماندن در اعماق اقیانوس تامین می شود. در حالی که خون غنی از آهن ما وقتی در معرض اکسیژن قرار می گیرد قرمز است، مس موجود در خون اختاپوس آن را آبی می کند. هموسیانین، یک پروتئین بزرگتر، اکسیژن را در محیط‌های شدیدی که اختاپوس‌ها در آن زندگی می‌کنند، انتقال می‌دهد، مانند ته اقیانوس، جایی که دمای آب بسیار سرد است و اکسیژن زیادی در اطراف وجود ندارد. متأسفانه خون اختاپوس آنها را به تغییرات اسیدی بسیار حساس می کند. اگر PH آب اطراف خیلی پایین بیاید، اختاپوس نمی تواند اکسیژن کافی برای زنده ماندن را به گردش درآورد. به همین دلیل، محققان نگران این هستند که با اسیدی شدن اقیانوس ها به دلیل تغییرات آب و هوایی، چه اتفاقی برای اختاپوس ها می افتد.
